Επιστολή προς Άδωνι Καταγγελία Αστυνομικού

 

Αθήνα, 22 Ιανουαρίου 2014
Ανοιχτή Επιστολή
Προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
κ Άδωνι Γεωργιάδη

Δημήτριος Καραγιαννόπουλος
Μέλος Δ.Σ Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών

Είμαι μάχιμος αστυνομικός στην ΔΑΕ για δυο και πλέον δεκαετίες. Πατέρας ενός φοιτητή και μίας μαθήτριας. Υφίσταμαι και εγώ όπως όλοι οι πολίτες σήμερα στην ελληνική κοινωνία, τα τρομερά αποτελέσματα των μνημονιακών επιλογών, που μας έχουν φέρει σε οδυνηρά αδιέξοδα. Δραματική μείωση του μισθού μου, αλλά και... κουτσούρεμα επιδομάτων που είχαν να κάνουν με αντικειμενική κάλυψη προσφοράς στο φάσμα της επικίνδυνης εργασίας μας και όχι με συντεχνιακά προνόμια. Χωρίς βεβαίως να παραβλέψω ως εργαζόμενος και τις  σημαντικές αλλαγές επί τα χείρω στο φάσμα της ασφαλιστικής μας κάλυψης, συνταξιοδοτικό κ.λπ. Πολιτικές που μαζί με εμένα έχουν φέρει όλη την ελληνική κοινωνία, σε δραματικά αδιέξοδα, αποδομώντας πλήρως τον κοινωνικό μας ιστό. Οι αμέτρητες εξάλλου αυτοκτονίες που συνιστούν ευθεία προσβολή του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, αλλά και της μακραίωνης πολιτισμικής μας προσφοράς στην ανθρωπότητα, συνιστούν αδιάψευστο μάρτυρα των τραγικών στιγμών που διάγει σήμερα η πατρίδα μας.

Οι Έλληνες που μεταλαμπάδευσαν τον πολιτισμό και τα γράμματα στην ανθρωπότητα και αποτέλεσαν το λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού, να ψάχνουν σήμερα στα σκουπίδια για ένα πιάτο φαγητό. Και αν βεβαίως δεν υπήρχε η πελώρια προσφορά της ελλαδικής εκκλησίας, που σε όλα τα κρίσιμα ορόσημα της πατρίδας μας υπήρξε δυναμικά παρούσα, θα δρέπαμε σήμερα ακόμα τραγικότερα αποτελέσματα. Αφού το κοινωνικό κράτος αποδομήθηκε πλήρως και έχουν μείνει μόνον οι ταμπέλες πλέον, για να θυμίζουν τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού στο πεδίο της πρόνοιας και της ασφάλισης, που με τόσο αίμα κατακτήθηκαν.

Πρόσφατα όμως κ. υπουργέ είχα την οδυνηρή τύχη να δοκιμάσω και μιαν ακόμα πτυχή των δραματικών αλλαγών στο πεδίο της κοινωνικής ασφάλισης, που άπτεται των αποκλειστικώς των αρμοδιοτήτων σας και που μου γέννησε ειλικρινά αμείλικτα ερωτήματα, για το αν πλέον μας αντιμετωπίζετε με τις πολιτικές που ακολουθείτε σαν δούλους ή σαν Έλληνες πολίτες.

Ειδικότερα παρέστη σοβαρότατη ιατρική ανάγκη στην οικογένειά μου για μια ένεση της οποίας το κόστος φαρμακευτικής δαπάνης, ανέρχεται στο δυσθεώρητο ποσό για τα σημερινά δεδομένα των 1.000 (χιλίων) ευρώ. Είχα όμως την ατυχία κ. υπουργέ να λείπει ο υπηρεσιακός ιατρός και έτσι ξεκίνησε ο Γολγοθάς για εμένα, αναζήτησης ιατρού να γράψει την τόσο σοβαρή και πολύτιμη για την υγεία μας ένεση. Απευθύνθηκα σε τέσσερις ιατρούς, μάλιστα και σε στρατιωτικό νοσοκομείο και όλοι ήταν κατηγορηματικά αρνητικοί, «διότι ο κ. Γεωργιάδης έχει βάλει πλαφόν για μείωση 20% στην συνταγογράφησή μας και αν γράψουμε σε εσάς την ένεση, δεν θα μπορούμε να συνταγογραφήσουμε στους «πελάτες» μας». Έτσι μετά από μακρά ψυχική ταλαιπωρία και αλλεπάλληλα δρομολόγια σε ιατρούς και νοσοκομεία, έχω περιέλθει σε δραματικό αδιέξοδο, με την υγεία μας να βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο.

Κατόπιν όλων αυτών θα ήθελα ευθέως και μακριά από κάθε κακόπιστη κριτική απέναντί σας – γιατί τα στοιχεία τεκμαίρονται αντικειμενικά και δεν επιδέχονται καμιά αμφισβήτηση – να σας ρωτήσω:

Πιστεύετε ότι με αυτές τις ολέθριες πολιτικές κ. υπουργέ εξυπηρετείται τα συμφέροντα του ελληνικού λαού;

Πιστεύετε κ. Γεωργιάδη ότι εκσυγχρονίζετε το εθνικό μας σύστημα υγείας, με το να αφήνετε στο έλεος τους θεού χιλιάδες Έλληνες – όπως εγώ βρέθηκα στην οδυνηρή τύχη τους – για τους οποίους παρίσταται ανάγκη να συνταγογραφηθεί ένα πολύ δαπανηρό φάρμακο; Να εξαρτάται δηλαδή η ζωή τους και των οικογενειών τους, από το αν έχει συμπληρωθεί το πλαφόν του 20 % ; Και για όσους δηλαδή έχει συμπληρωθεί το περιβόητο πλαφόν και κανείς ιατρός δεν τους γράφει τα φάρμακά τους τι θα γίνεται; θα πεθαίνουν ; Από που προκύπτει στην ελληνική πολιτεία που πάντοτε υπήρξε πρωτοπόρος στα συνταγματικά δικαιώματα και τις αστικές ελευθερίες των πολιτών, αυτή η φασίζουσας έμπνευσης πολιτική; Όσοι είναι εκτός –«πλαφόν» πεθαίνουν !!! Αλήθεια τώρα αναλογίζομαι όσους δυστυχείς συμπατριώτες μας πάσχουν από χρόνια σοβαρά νοσήματα, τι Γολγοθά θα υφίστανται για να εξασφαλίσουν τα φάρμακά τους, εκλιπαρώντας κάθε βράδυ τραγικά ράκη στα τηλεοπτικά κανάλια για βοήθεια και ντρέπομαι ειλικρινά για το χάλι στο οποίο σαν Έλληνες πολίτες έχουμε περιέλθει.

Ακόμα τι μήνυμα στέλνετε ως πολιτεία - Υπουργός Υγείας κ. Γεωργιάδη, σε εμάς τους αστυνομικούς – που δεν διεκδικούμε τίποτα περαιτέρω από τους άλλους Έλληνες πολίτες – αλλά δουλεύουμε κάτω από πραγματικά αντίξοες συνθήκες, εκθέτοντας κάθε μέρα τα στήθη μας στις δολοφονικές σφαίρες των καλάσνικωφ του οργανωμένου εγκλήματος για ένα μεροκάματο πείνας, ότι αν αντιμετωπίσουμε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, είμαστε στο έλεος της στατιστικής του ανόητου πλαφόν του 20% και επομένως για πέταμα; Έτσι τιμάτε τους Έλληνες αστυνομικούς που μόνο τα τρία τελευταία χρόνια να υπολογίσετε, έχουν θάψει αμέτρητους συναδέλφους για να διασφαλίσουν στον ελληνικό λαό το πολύτιμο αγαθό της συνταγματικής τάξης;

Επίσης κ Υπουργέ εάν συμβαίνει αυτό σε εμένα που εργάζομαι και καταβάλω τις ασφαλιστικές μου εισφορές τι γίνεται με το ενάμισι εκατομμύριο συμπολίτες μας που ελέω της κρίσης βρέθηκαν  εκτός του ασφαλιστικού συστήματος;

Και όλα αυτά κ. υπουργέ όπως λέει και ο εμπνευσμένος τραγουδοποιός μας Γιάννης Μηλιώκας «Για το καλό μου» !!!

Μετά τα παραπάνω κ. Υπουργέ όπως δικαιούμαι σαν Έλληνας πολίτης, θα ήθελα να έχω μια απάντησή  σας για τα καταγγελλόμενα μου, εν σχέση με την καταστρεπτική κοσμογονία που έχετε επιχειρήσει στο φάσμα της συνταγογράφησης, αλλά και της ασφαλιστικής κάλυψης των φαρμάκων.

Σημειώνοντας παράλληλα σαν Έλληνας πολίτης την βαθιά μου θλίψη και την απογοήτευσή μου, για το αν με τις ακολουθούμενες πολιτικές σας υπηρετείται πράγματι τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, ή αλλότρια συμφέροντα;

Με τιμή
Δημήτρης Καραγιαννόπουλος