Μιλήστε στα παιδιά σας για την προσφορά και το έργο της Ελληνικής Αστυνομίας και γενικά των σωμάτων ασφαλείας
https://pasapolice.blogspot.com/2015/06/blog-post.html?m=0
Αλίμονο εάν «δηλητηριάζουμε» τα παιδιά μας, με φράσεις «μπάτσοι», «πιόνια του συστήματος» και με κάθε λογής μειωτικές εκφράσεις, φήμες και σχολιασμούς.
Αλίμονο εάν «καταρρίψουμε» στην ψυχή των παιδιών το θετικό αυτό πρότυπο που θα μπορούσαμε να προβάλλουμε.
Αλίμονο εάν για οποιοδήποτε λόγο, «απομακρύνουμε» τα παιδιά μας από τον αστυνομικό, τον λιμενικό, τον πυροσβέστη, τον δασοφύλακα…
Αλίμονο εάν δουν – μέσα από εμάς – τα παιδιά μας τον αστυνομικό π.χ, ως «αντίπαλο», τον «κακό» που θα τους βάλει χειροπέδες και θα τους οδηγήσει στην φυλακή, που θα τους σαπίσει στο ξύλο, που θα τους κόψει κλήση και θα του πάρει το δίπλωμα αναιτιολόγητα κ.α
Τι θα συμβεί;
Όλοι το αντιλαμβανόμαστε.
Όχι μόνο δεν θα εξασθενούμε το σύστημα αυτοπροστασία της κοινωνία μας, αφού οι υπηρετούντες στα σώματα ασφαλείας είναι σπλάχνο από τα σπλάχνα της.
Όχι μόνο δεν θα στρέφουμε τα παιδιά μας σε κατευθύνσεις όπου οι θεσμοί, δικαιοσύνη, νομιμότητα, ασφάλεια και το ζητούμενο της κοινωνικής ηρεμίας, είναι απόντες.
Όχι μόνο, δεν θα ενισχύουμε «έμμεσα» όλες εκείνες τις δυνάμεις που – ως συμφέρον τους – είναι, η ¨εξασθένηση¨ του συστήματος αυτού αυτοπροστασίας της κοινωνία μας.
Αλλά το σημαντικότερο και το πιο επικίνδυνο, να υιοθετήσουν τα παιδιά, οι νέοι, το μέλλον της κοινωνίας μας, κοινωνικά μοντέλα και πρότυπα που ανάγουν και στηρίζουν λογικές όπως, «ο θάνατός σου η ζωή μου», «τα πάντα επιτρέπονται», «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό» κ.α.
Στον μηχανισμό που διατηρεί την κοινωνία μας σε ρυθμούς αρμονίας και αλληλεγγύης, ο ρόλος των σωμάτων ασφαλείας είναι σημαντικότατος.
Σε μια εποχή που όλα αλλάζουν με ταχύτητα, που ενίοτε χάνεται η πυξίδα, τα σώματα ασφαλείας είναι στήριγμα, είναι «κοινωνικό καταφύγιο».
Οι υπηρετούντες σε αυτά δεν είναι παιδιά ζάπλουτων οικογενειών, δεν είναι αντίπαλοι, δεν βρίσκονται εκεί για να μας «εμποδίσουν», αλλά, για να μας δώσουν το χέρι τους, να μας προφυλάξουν, να μας χαμογελάσουν.
Μην στερήσετε από τα παιδιά, αυτόν τον φίλο, αυτόν τον σύμμαχο, αυτή την αίσθηση ασφαλείας …. αυτήν την «αγκαλιά».
Μην στερήσετε από τα παιδιά το πρότυπο αυτό.
Εξηγείστε τους, τον ρόλο τους, την αποστολή τους, γιατί το έκανε αυτό, τι εξυπηρετεί …. εξηγήστε του όλο το σύστημα πως και γιατί λειτουργεί.
Εάν το πετύχουμε αυτό, θα έχουμε οι ίδιοι καταφέρει, να εγγυούμαστε μια καλύτερη κοινωνία για αυτά.
Θα έχουμε καταφέρει να «δώσουμε» στα παιδιά ένα θετικό πρότυπο, αλλά και την δυνατότητα, αυτά αργότερα να απαιτήσουν να γίνει καλύτερο … για τα δικά τους παιδιά.
ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗΣ
h.t.police100@gmail.com
Δημοσίευση σχολίουDefault CommentsFacebook Comments