Η ΠΟΑΣΥ στην πρώτη γραμμή του αγώνα με αίτημα την κατάργηση του άρθρου 12 του ν.4387/2016

Αθήνα, 31 Μαΐου 2017

Αρ. Πρωτ.: 603/8/4α

Η ΠΟΑΣΥ στην πρώτη γραμμή του αγώνα με αίτημα την κατάργηση του άρθρου 12 του ν.4387/2016

Παρούσα για άλλη μια φορά η Ομοσπονδία μας στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας με τίτλο «Μαύρη Διαμαρτυρία Επιβίωσης» που πραγματοποιήθηκε χθες, Τρίτη, 30 Μαΐου 2017 και ώρα 17:00, στην Αθήνα, στην πλατεία Κολοκοτρώνη.

Η εκδήλωση διαμαρτυρίας αποφασίστηκε από 31 φορείς εργαζομένων και συνταξιούχων των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων μετά από πρόσκληση του Συλλόγου Αξιοπρέπεια, Ισότητα, Αλληλεγγύη (ΑΞ.Ι.Α), προκειμένου να επιδοθεί ψήφισμα στη Βουλή των Ελλήνων εναντίον του άρθρου 12 του ν.4387/2016 με το οποίο για πρώτη φορά στην Ελληνική ιστορία καταργείται σύνταξη, αυτή της Σύνταξης Χηρείας, με ηλικιακά κριτήρια.

Μετά τη συγκέντρωση στην Πλατεία Κολοκοτρώνη, ακολούθησε πορεία προς το Κοινοβούλιο όπου επιτροπή γυναικών επέδωσε το Ψήφισμα στο προεδρείο της Βουλής των Ελλήνων. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την πορεία των μαυροφορεμένων γυναικών έως την Ηρώδου Αττικού, όπου όμως δεν τους επετράπη να φτάσουν ως το Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να επιδώσουν το Ψήφισμα και στον Πρωθυπουργό της Χώρας.

Για την Εκτελεστική Γραμματεία της Π.Ο.ΑΣ.Υ.

    O Πρόεδρος                          Ο Γενικός Γραμματέας
ΓΕΡΑΚΑΡΑΚΟΣ Γρηγόριος      ΜΑΛΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Κωνσταντίνος

Επισυνάπτεται ο χαιρετισμός του Προέδρου της ΠΟΑΣΥ κ. Γρηγόρη Γερακαράκου:

Ομιλία στη Μαύρη διαμαρτυρία του Συλλόγου Συζύγων Θανόντων ΑΞ.Ι.Α.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Σεβαστές κυρίες – αγωνίστριες και μαχητές για ένα δίκαιο αίτημά μας.

Χαιρετίζω τη σημερινή Μαύρη Διαμαρτυρία , τη δεύτερη κατά σειράν του Συλλόγου Συζύγων Θανόντων ΑΞ.Ι.Α., που στηρίζουμε μαζί με 30 άλλους φορείς εργαζομένων και συνταξιούχων των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων.

Είμαστε πάλι στο πεζοδρόμιο διαμαρτυρόμενοι, γιατί το άρθρο 12 του ν.4387/2016 με το οποίο η σύνταξη χηρείας κρίνεται με ηλικιακά κριτήρια, ισχύει ακόμα. Στις 30 του Μάρτη όταν βρεθήκαμε πρώτη φορά έξω από το υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης στη σιωπηρή διαμαρτυρία, στην οδό Σταδίου, κατήγγειλα ως πρόεδρος της ΠΟΑΣΥ αυτό το έγκλημα και κάλεσα τον αρμόδιο υφυπουργό να αφήσει τις υπεκφυγές και να απαντήσει ξεκάθαρα στο ερώτημα: Θα το πάρει πίσω αυτό το έκτρωμα;

Ξέρετε ότι με τη δική σας και τη δική μας πίεση έγινε η συνάντηση αλλά αποτέλεσμα δεν υπήρξε. Στο υπουργείο έχουν φαίνεται άλλες προτεραιότητες και δεν τους ενδιαφέρουν οι χήρες και τα ορφανά.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι είμαστε μαζί σας γιατί το πρόβλημα είναι κοινό και από κοινού θα το λύσουμε. Δεν βλέπουμε τον αγώνα μας ως μια συντεχνία αλλά σαν μια κοινωνική ομάδα που πλήττεται το ίδιο όπως και οι συμπολίτες μας από την καταστροφική λιτότητα των μνημονίων.

Σας θυμίζω ότι δεν διστάσαμε να διαμαρτυρηθούμε πριν από ένα χρόνο όταν ψηφιζόταν ο συνταξιοδοτικός νόμος Κατρούγκαλου στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ και καταφέραμε να γίνει δεκτή η πρότασή μας - τροπολογία που εξαιρεί τις συντάξεις λόγω θανάτου και ένεκα της υπηρεσίας, για τα στελέχη όχι μόνο των Σωμάτων Ασφαλείας αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων.

Πριν μερικές μέρες, πάλι, όταν ψηφιζόταν το νέο μνημόνιο, δεν διστάσαμε να διαμαρτυρηθούμε στο γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, καταγγέλλοντας τον εμπαιγμό που μας επεφύλαξε με το νέο ειδικό μισθολόγιο. Αντί να σεβαστούν τις αποφάσεις του ΣτΕ, ψήφισαν ένα νόμο με νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Αυτή είναι η αξιοπιστία τους.

Κλείνοντας το χαιρετισμό μου, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι η ΠΟΑΣΥ είναι στη διάθεσή σας για όποια άλλη μορφή διεκδίκησης αποφασίσετε. Το αίτημά σας είναι και δικό μας αίτημα. Να κατοχυρώσουμε τις γυναίκες και τα παιδιά μας ότι σε περίπτωση του μοιραίου είτε από παθολογικά αίτια είτε από ατύχημα είτε από τροχαίο εκτός υπηρεσίας, η χήρα να δικαιούται αξιοπρεπή σύνταξη και όχι να μετρά τους μήνες και τα χρόνια για να δει μέχρι πότε μπορεί να στηρίζεται στη βοήθεια του κράτους πρόνοιας.

Εκτός κι αν και η σημερινή κυβέρνηση συμφωνεί κι αυτή με την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και ηθελημένα ξηλώνει ό,τι είχε κατακτηθεί με αγώνες τα προηγούμενα χρόνια.

Το επάγγελμά μας είναι επικίνδυνο και ανθυγιεινό, και ως τέτοιο έχει δυστυχώς μαύρες σελίδες. Το ξέραμε εμείς και οι οικογένειές μας όταν το επιλέγαμε, αλλά δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι θα ερχόταν μια μέρα η ελληνική πολιτεία για να ρίξει κι άλλο μαύρο στις ψυχές μας.

Να ασεβήσει στις ψυχές των νεκρών συναδέλφων μας, να ντροπιάσει τις συζύγους και τις οικογένειές τους.

Ντροπή!