Καλό ταξίδι ΠΡΟΕΔΡΕ.....
https://pasapolice.blogspot.com/2018/12/blog-post_13.html
Υπάρχουμε κι εμείς όμως που ξέρουμε...
Tου Δημήτρη Κακαβά.
Μόλις πριν λίγο έμαθα ότι έφυγε απ' την ζωή ο Κώστας ΣΥΓΓΟΥΝΗΣ. Ο πρωτεργάτης του συνδικαλισμού στην Αστυνομία & στα Σώματα Ασφαλείας.
Ένας πραγματικός αγωνιστής. Ένας ολοκληρωμένος, ειλικρινής και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ συνδικαλιστής. Πάλεψε με λύσσα για τα δικαιώματα των Ελλήνων αστυνομικών και κατάφερε να ιδρύσει το πρώτο, ΠΑΡΑΝΟΜΟ σωματείο. Την Ε.Κ.Α. (Ένωση Κατωτέρων Αστυνομικών), μαζί με τους Ι. Κωτσή, Μ. Ανδρικόπουλο, Θ. Αθανασούρα και άλλους πρωτοπόρους.
Το «ΣΥΣΤΗΜΑ» αμέσως συσπειρώνεται και αρχίζει την «αντεπίθεση». Σε κάθε απόπειρα επικοινωνίας των συνδικαλιστών με συναδέλφους τους ή συνάντηση για να συζητήσουν θέματα, παρακολουθούνται συνεχώς από τα κλιμάκια της Ε.Υ.Π. Στην επαρχία το ρόλο αυτό τον αναλαμβάνουν οι «έμπιστοι» των Τμημάτων Ασφαλείας.
Απίστευτο «κυνήγι» και πειθαρχικές διώξεις. Θυμάμαι, έντονα είναι αλήθεια, τις μακρές συζητήσεις του Κώστα με τον πατέρα μου, στο σπίτι μας στον Κολωνό. «Κώστα, έλεγε ο πατέρας μου, πρόσεχε πολύ θα σε «φάνε». Συνδικαλιστής κι ο ίδιος, είχε ιδία πικρή πείρα! Όμως αυτός εκεί. Σταθερός στην προσήλωσή του στον αγώνα. Και οι συζητήσεις συνεχίζονταν είτε στο σπίτι στον Κολωνό είτε στο καφενείο του «Πανάρα» στην Ηφαίστου, στο Μοναστηράκι.
Και ... τον «φάγανε»! Στις 22 Φεβρουαρίου 1989 αποτάχθηκε από το Σώμα μαζί με τον Γιάννη τον Κωτσή. Η απόταξη έφερε και τα οικογενειακά προβλήματα και τον χωρισμό.
Ακολούθησε μια μακρά πορεία αγώνα, για τον ίδιο και τρικλοποδιών για τους ΔΙΩΚΤΕΣ του. Πολιτικούς, αστυνομικούς και συνδικαλιστές! Και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αρνούνται μετ' επιτάσεως να δεχθούν ότι ένα χωριατόπαιδο από το Κρίκελλο Ευρυτανίας, ένας «μπατσάκος», θα θέσει εν αμφιβόλω την εξουσία τους.
Μέχρι και ο «διάσημος» Βύρων Πολύδωρας, ο οποίος τον στήριξε και κατά την διάρκεια απεργίας πείνας που έκανε μπροστά από το Υ.Δ.Τ. και ανέλαβε ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ του, όταν έγινε Υπουργός, τον πούλησε.
Σε κάθε προεκλογική περίοδο, έτρεχαν όλοι να τον «συνδράμουν» και μόλις κέρδιζαν τις εκλογές, τον έφτυναν! Για 15 και, χρόνια, μέχρι την «αποκατάσταση του», που έγινε σχεδόν «εν κρυπτώ» και αγγαρεία από τους «ιθύνοντες»!
Tου Δημήτρη Κακαβά.
Μόλις πριν λίγο έμαθα ότι έφυγε απ' την ζωή ο Κώστας ΣΥΓΓΟΥΝΗΣ. Ο πρωτεργάτης του συνδικαλισμού στην Αστυνομία & στα Σώματα Ασφαλείας.
Ένας πραγματικός αγωνιστής. Ένας ολοκληρωμένος, ειλικρινής και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ συνδικαλιστής. Πάλεψε με λύσσα για τα δικαιώματα των Ελλήνων αστυνομικών και κατάφερε να ιδρύσει το πρώτο, ΠΑΡΑΝΟΜΟ σωματείο. Την Ε.Κ.Α. (Ένωση Κατωτέρων Αστυνομικών), μαζί με τους Ι. Κωτσή, Μ. Ανδρικόπουλο, Θ. Αθανασούρα και άλλους πρωτοπόρους.
Το «ΣΥΣΤΗΜΑ» αμέσως συσπειρώνεται και αρχίζει την «αντεπίθεση». Σε κάθε απόπειρα επικοινωνίας των συνδικαλιστών με συναδέλφους τους ή συνάντηση για να συζητήσουν θέματα, παρακολουθούνται συνεχώς από τα κλιμάκια της Ε.Υ.Π. Στην επαρχία το ρόλο αυτό τον αναλαμβάνουν οι «έμπιστοι» των Τμημάτων Ασφαλείας.
Απίστευτο «κυνήγι» και πειθαρχικές διώξεις. Θυμάμαι, έντονα είναι αλήθεια, τις μακρές συζητήσεις του Κώστα με τον πατέρα μου, στο σπίτι μας στον Κολωνό. «Κώστα, έλεγε ο πατέρας μου, πρόσεχε πολύ θα σε «φάνε». Συνδικαλιστής κι ο ίδιος, είχε ιδία πικρή πείρα! Όμως αυτός εκεί. Σταθερός στην προσήλωσή του στον αγώνα. Και οι συζητήσεις συνεχίζονταν είτε στο σπίτι στον Κολωνό είτε στο καφενείο του «Πανάρα» στην Ηφαίστου, στο Μοναστηράκι.
Και ... τον «φάγανε»! Στις 22 Φεβρουαρίου 1989 αποτάχθηκε από το Σώμα μαζί με τον Γιάννη τον Κωτσή. Η απόταξη έφερε και τα οικογενειακά προβλήματα και τον χωρισμό.
Ακολούθησε μια μακρά πορεία αγώνα, για τον ίδιο και τρικλοποδιών για τους ΔΙΩΚΤΕΣ του. Πολιτικούς, αστυνομικούς και συνδικαλιστές! Και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αρνούνται μετ' επιτάσεως να δεχθούν ότι ένα χωριατόπαιδο από το Κρίκελλο Ευρυτανίας, ένας «μπατσάκος», θα θέσει εν αμφιβόλω την εξουσία τους.
Μέχρι και ο «διάσημος» Βύρων Πολύδωρας, ο οποίος τον στήριξε και κατά την διάρκεια απεργίας πείνας που έκανε μπροστά από το Υ.Δ.Τ. και ανέλαβε ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ του, όταν έγινε Υπουργός, τον πούλησε.
Σε κάθε προεκλογική περίοδο, έτρεχαν όλοι να τον «συνδράμουν» και μόλις κέρδιζαν τις εκλογές, τον έφτυναν! Για 15 και, χρόνια, μέχρι την «αποκατάσταση του», που έγινε σχεδόν «εν κρυπτώ» και αγγαρεία από τους «ιθύνοντες»!
Δημοσίευση σχολίουDefault CommentsFacebook Comments