Κέντρο Αστυνομικής Ιατρικής - Πρόταση για ίδρυση καινοτόμων δομών πρόληψης των επαγγελματικών νόσων και κινδύνων.

Πρόταση για ίδρυση καινοτόμων δομών πρόληψης των επαγγελματικών νόσων και κινδύνων κατέθεσε στο 25ο συνέδριο της ΠΟΑΣΥ ο καθηγητής Ιατρικής και πρόεδρος του ΕΛΙΝΥΑΕ κ. Θεόδωρος Κωνσταντινίδης

Μια Επιτροπή Υγιεινής και Ασφάλειας, όπως προβλέπεται από τη Νομοθεσία και όπως το ξέρουν οι πολιτικές ηγεσίες ήδη από τα χρόνια του ΄85, από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90, οπότε και άλλαξε και ολοκληρώθηκε το νομοθετικό πλαίσιο που αφορά την υγεία και την ασφάλεια και στην πατρίδα μας, παρακολουθώντας το όλο πλαίσιο της ΕΟΚ τότε, της Ευρωπαϊκής Ένωσης της σημερινής, έχει να ασχοληθεί με ζητήματα πρόληψης που δεν είναι μόνον ιατρικού χαρακτήρα αλλά είναι και τεχνικού χαρακτήρα».

Αναπτύσσοντας το θέμα «Υγιεινή και Ασφάλεια, επικινδυνότητα, Ιατρός εργασίας», ο καθηγητής Ιατρικής κ. Θεόδωρος Κωνσταντινίδης, είπε ότι το έργο μιας τέτοιας Επιτροπής -ιατρικός έλεγχος, ιατρική επιτήρηση- μοιάζει αρκετά με την ιατρική Αστυνομία υπό την έννοια της πρόληψης όπως την εφαρμόζει και η Αστυνομία, άλλωστε. Με τρόπο ώστε να μην εμφανιστεί νόσηση, είτε να μην εμφανιστούν ατυχήματα που απ' ό,τι η βιβλιογραφία δεν το λέει βέβαια, αλλά καλό θα ήταν να προσδιοριστούν με συγκεκριμένες μελέτες, διότι -αν τα τελευταία 25 χρόνια αν δεν κάνω λάθος, κ. Πρόεδρε, υπήρξαν 125 νεκροί στην Ελληνική Αστυνομία- τότε αυτός είναι ένας δείκτης που ξεπερνάει κατά πολύ τους αντίστοιχους δείκτες εργατικών ατυχημάτων. Και αυτά δεν καταγράφονται και ως εργατικά ατυχήματα, δεδομένου ότι αφορούν το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης ή όπως λέγεται σήμερα εν πάση περιπτώσει.

Αναφερόμενος στα ζητήματα της ιατρικής πρόληψης στην Ελλάδα, σημείωσε ότι δεν υπάρχουν μελέτες, αντίστοιχες με αυτές που έχουν γίνει π.χ. στις ΗΠΑ, πρόσθεσε όμως ότι θα μπορούσαν να γίνουν τέτοιου τύπου μελέτες όχι για ακαδημαϊκούς λόγους και ερευνητικούς, αλλά για να είναι προσδιοριστές της εφαρμοζόμενης πρόληψης όπου είναι επιβεβλημένη (π.χ. πόσο τα αλεξίσφαιρα είναι έγκυρα και ποιος φορέας θα είναι αυτός που θα μπορέσει να πιστοποιήσει τη σχετική διαδικασία εκτός από τον ίδιο τον κατασκευαστή).

Παρουσιάζοντας το αντικείμενο του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας Εργασίας, αλλά και της Ελληνικής Εταιρίας Εργασίας και Περιβάλλοντος, είπε στη συνέχεια ότι το Εργαστήριο Υγιεινής στο οποίο έχει την τιμή να εργάζεται, είχε ασχοληθεί στο παρελθόν με την υγεία των Συνοριοφυλάκων και ειδικότερα με το τι εμβολιασμοί ήταν απαραίτητο να γίνουν σε αυτούς, ποιος έπρεπε να χρεωθεί τους εμβολιασμούς αυτούς κλπ.

«Ήδη από χθες ακούσαμε ότι θα πρέπει να αυξηθούν τα ασφάλιστρα σε όλων των ειδών τις οικονομικές απολαβές μας στο κομμάτι της Υγείας. Μα στο κομμάτι Υγείας πληρώνουμε και οι εργαζόμενοι και ο εργοδότης. Η παγκόσμια και πανευρωπαϊκή ασφαλώς τακτική και νομοθετικά διασαφηνισμένη, προσδιορισμένη και στην Ελλάδα, είναι ότι τα θέματα υγείας και ασφάλειας της εργασίας σε κάθε τους διάσταση αφορούν μόνον την πλευρά της εργοδοσίας. Επομένως στη συγκεκριμένη περίπτωση οι όποιοι εμβολιασμοί πρέπει να γίνουν, δεν αφορούν το Ασφαλιστικό Ταμείο Υγείας αλλά αφορούν την εργοδοσία, εν προκειμένω το Κράτος και το κόστος πρέπει να το επιβαρυνθεί στη συγκεκριμένη περίπτωση το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης με ειδική πρόβλεψη κονδυλίων γι' αυτό το πράγμα».

Αναφερόμενος δε ενδεικτικά σε μελέτες για τους αστυνομικούς στην περιοχή του Έβρου, με αντικείμενο το εργασιακό άγχος, το εργασιακό stress κλπ, είπε ότι δεν υπάρχει αντίστοιχη πανελλαδική μελάτη ως μέτρο σύγκρισης, αλλά μια τέτοια μελέτη θα μπορούσε να γίνει και με πρωτοβουλία της ΠΟΑΣΥ σε συνεργασία με αντίστοιχους Επιστημονικούς Φορείς.

Καταδεικνύοντας δε τις διαστάσεις της εφαρμογής των Κανόνων Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας, είπε ότι η λύση κατ' ουσίαν είναι η δημιουργία Υπηρεσιών παροχής – φροντίδας υγείας. «Πώς όμως; Να υπάρχει ένα Νοσοκομείο λόγου χάριν που να είναι μόνο για τους Αστυνομικούς; Πρακτικές που είχαν ακολουθηθεί στο παρελθόν στην τότε λεγόμενη Σοβιετική Ένωση χωρίς να έχουν αποδώσει κατ' ουσίαν τίποτα. Η ελληνική εμπειρία είναι ότι ειδικά Νοσοκομεία όπως του Ναυτικού και όπως το ΓΝΑ της Πολεμικής Αεροπορίας κατ' ουσίαν ασχολούνται με τα προβλήματα κοινής νόσου που εμφανίζονται στις ειδικές πληθυσμιακές ομάδες τις επαγγελματικές αυτές, όπως και στους συγγενείς, όπως και στις οικογένειες, πράγμα που θα μπορούσε να διακονηθεί ευχερέστερα και από το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Όμως η εμπειρία από το ΓΝΑ και από το ΝΝΑ υπάρχει αντίστοιχη, είναι ότι η δημιουργία του Κ.Α.Ι. (Κέντρου Αεροπορικής Ιατρικής) είναι αυτό που έχει συμβάλει κατά μείζονα λόγο σε προβλήματα υγείας των εργαζομένων στην Πολεμική Αεροπορία. Ένα αντίστοιχο ΚΑΙ (Κέντρο Αστυνομικής Ιατρικής) προφανώς θα ήταν απαραίτητο.

Το κόστος

Και όλα αυτά μπορούν να μπουν κάτω από την ομπρέλα, κάτω από τον μανδύα του λεγόμενου Κλάδου Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου τον οποίον πολύ καλά τον γνωρίζει ο Γενικός κ. Ρωμανιάς που μίλησε νωρίτερα προς το μεσημέρι και τον οποίον ασφαλώς και δεν τον έχει ξεχάσει. Και θα είναι μέλημα, εφόσον είναι απαίτηση και των εργαζομένων, να δημιουργηθούν τέτοιου τύπου Φορείς, που το κόστος τους κατ' ουσίαν δεν έχει να επιβαρύνει σε καμία περίπτωση τους εργαζόμενους, αλλά μόνον την πλευρά του Κράτους. Αυτό όμως ας το δούμε με μια διάσταση μνημονιακή, αν μου επιτρέπετε να χρησιμοποιήσω τον όρο, παρ' ότι είναι πάρα πολύ βαρετό αυτό το ζήτημα με τα Μνημόνια. Ότι δηλαδή όπως μια βιομηχανία στη Γερμανία είναι αναγκασμένη να λάβει μέτρα πρόληψης για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων της και αυτό ενσωματώνεται στο κόστος παραγωγής αυτής της βιομηχανίας, αντιστοίχως είναι υποχρεωμένες όλες οι βιομηχανίες σε όλη την Ευρώπη να το εφαρμόσουν αυτό. Και αυτό είναι μέρος της σύγκρισης που αφορά στον αθέμιτο ανταγωνισμό. Αντιστοίχως επομένως είναι εξαιρετικά αυτονόητο ότι το κόστος αυτό πρέπει να το επιφορτιστεί και ο Κρατικός Τομέας και είναι προφανώς σύμφωνο με όποιες μνημονιακές κατευθύνσεις.

Το ζήτημα της δημιουργίας ενός τέτοιου Κέντρου Αστυνομικής Ιατρικής, όπως το ονόμασα πολύ ενδεικτικά, που θα αφορά ασφαλώς και υπαλλήλους του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και του Υπουργείου Δικαιοσύνης, κατ' ουσίαν έχει να καλυφθεί από τη δράση μιας λεγόμενης ΕΣΥΠΠ (Εσωτερικής Υπηρεσίας Προστασίας και Πρόληψης) όπως προβλέπεται από τη σχετική Νομοθεσία. Και όλα αυτά θα συντελεστούν με την ισχυρή υποβοήθηση των Επιτροπών Υγιεινής και Ασφάλειας που προφανώς πρέπει να δημιουργηθούν κατά μονάδα, κατά Υπηρεσία γεωγραφικά εντοπισμένη και σχετιζόμενο αυτό το ζήτημα και με το πληθυσμικό μέγεθος της κάθε μονάδας».

 poasy.gr