Το σιωπείν των πολλών εστίν συναινείν. Καιρός για ανάταση και αγώνες.

Εν αναμονή καταιγιστικών εξελίξεων ποτέ μου δεν περίμενα να χάσω χωρίς «μάχη». Πάει καιρός που συγκεντρωθήκαμε κατ’ άλλους για το θεαθήναι διαμαρτυρόμενοι ειρηνικά σε έναν αγώνα που μοιάζει σικέ, μα το τέλος κανείς δεν γνωρίζει. 

Τώρα πια ούτε για την λεγόμενη «τιμή των όπλων»; 
 

Ορίστε, οι παλιοί κάνανε στην άκρη οι πιο πολλοί. 

Τώρα μείναμε εμείς, εμείς οι νέοι που την 06/09/2014 που τα λέγαμε στην Θεσσαλονίκη με άρθρα όπως

 Εμείς οι νέοι παλεύουμε και για σένα που έκανες τις γκριμάτσες. 

Εμείς που κρίναμε στο λιοπύρι τη Αθήνας την 06/08/2014 για αυτούς που δεν ήρθαν, με το Εσύ πού ήσουνα; Φτάνει πια...

Ήρθε ο καιρός για ανάταση και αγώνες. Ήρθε ο καιρός για αγώνες χωρίς λάβαρα και συνθήματα. Ήρθε ο καιρός για συνένωση. Ήρθε ο καιρός Όλοι Μαζί.

Ήρθε ο καιρός γιατί το σιωπείν των πολλών, εστίν συναινείν για αυτά που θα γίνουν για αυτούς χωρίς αυτούς. Για αυτά που θα γίνουν για εμάς χωρίς εμάς.

Συζητώ με συμπολίτες και συναδέλφους και συναντώ ένα καταρρακωμένο ηθικό και μία αμετροεπή ηττοπάθεια, όπως έπειτα από μία άνευ όρων υποταγή και μίας μάχης χαμένης στα χαρτιά και όχι στο φυσικό πεδίο. Μίας μάχης που χάθηκε σε λογιστικούς αριθμούς που όλοι θέλουνε λέει να εκτιμήσουνε το αίμα των αγνώστων στρατιωτών μας και των προγόνων μας που έχει ποτίσει κάθε σπιθαμή της Ελλάδας σε λίγες δεκάδες δισεκατομμύρια. Έτσι πιστεύετε ότι μπορεί να συνεχίσουμε ως αδιάρρηκτος ιστός της κοινωνίας;

 Με το πιστόλι στον κρόταφο για συνεχώς νέα μέτρα που δεν βγαίνουν, αλλά φτωχοποιούν την Ελληνική τάξη σε ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα υποδούλωσης κρατών και διάλυσης εθνών, πολέμων και τρομερών μεταναστευτικών ροών ένεκα ουσιαστικής εκτόπισης από μερικές χιλιάδες εξτρεμιστικών φερεφώνων, που στην καλύτερη περίπτωση είναι για ισόβιο ψυχιατρικό εγκλεισμό και που δυστυχώς αυξάνονται με μιμητισμό με αριθμητική πρόοδο σε κάθε γωνία του πλανήτη;

Οι λαοί με οικονομικές αδυναμίες χάνουν τις κρατικές υποστάσεις τους ο ένας μετά τον άλλον. Τί περιμένετε; Να ολοκληρωθεί το ίδιο και με εμάς; Αν νομίζετε πως τώρα είμαστε αποικία, φανταστείτε έπειτα όταν πραγματικά συμβεί!

Δεν είναι αυτό το όραμα της ειρήνης των λαών και των κοινωνιών μεταξύ τους. Αυτό είναι ένα τέρας υποταγής στο όνομα της πάταξης της παγκόσμιας διαφθοράς και πολλών άλλων παθογενειών, οι οποίες εκκολάφθηκαν ως το αυγό του ιοβόλου και σφιγκτήρος ερπετού, που κυκλώνουν τα κράτη - θύματά τους που κοιμήθηκαν στις δικές τους παθογένειες, για να τραφούν και ζήσουν.

 Σε μία δικαιοσύνη που δεν αφέθηκε ποτέ να λειτουργήσει ουσιαστικά, όταν όντας ανεξάρτητη αρχή των τριών λειτουργιών (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική λειτουργία) τίθεντο ως προϊστάμενος της πολιτικό πρόσωπο.

Τί έχετε πάθει; Ποιο είναι το μήνυμα που θα αφήσετε στους σπόρους σας;

Ως πότε θα αυτοτιμωρείτε τους εαυτούς σας;

Ως πότε θα ζητιανεύετε;

Ελάτε να ξεκινήσουμε όλοι μαζί ξανά από την αρχή!

Αν δεν είμαστε εμείς, τότε ποιοι; 

Αν όχι τώρα, πότε;

Και σας τα λέω μήτε ζητώντας την ψήφο σας, μήτε την στήριξή σας.

Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία. Αυτή η Ελευθερία που σκήνωσε στο αίμα των προγόνων μας σαν Θεία Κοινωνία.

15 Οκτωβρίου 2015

Αβέλλας Ν. Μιχαήλ

Αστυνομικός – Μέλος Διαβούλευσης Δ. Τεμπών